181. అభ్యాసాతిశయజ్ఞాతా, షడధ్వాతీత రూపిణీ అవ్యాజ కరుణామూర్తిః, అజ్ఞానధ్వాంతదీపికా

 

అభ్యాసాతిశయజ్ఞాతా, షడధ్వాతీత రూపిణీ 
అవ్యాజ కరుణామూర్తిః, అజ్ఞానధ్వాంతదీపికా ॥ 181 ॥

990. అభ్యాసాతిశయజ్ఞాతా

మెలకువగా వున్న ప్రతి క్షణమూ పదేపదే వేదాంత విచారణ చేస్తూ ఉండటం విహితము అని 

వేదము చెప్పింది. ఈ విధంగా ప్రతి నిత్యమూ చేయటం వలన, ఆ అభ్యాసం అలవాటు 

అయిపోతుంది. నిరంతరమూ మననం చేస్తూ ఉంటే అదే రక్షిస్తూ ఉంటుంది. ఈ నిరంతర 

అభ్యాస ప్రక్రియ ద్వారా జ్ఞానము పెరుగుతుంది. 

అతిశయముగా అభ్యాసము చేస్తే, అతిశయముగా జ్ఞానము వస్తుంది. 

అప్పుడు బ్రహ్మాత్మైక్య అనుసంధానము కలుగుతుంది. 

ఆ అనుభవం వలన జ్ఞానం ఇంకా అతిశయముగా వృద్ధి చెందుతుంది. 

వేదములను పదేపదే వల్లె వేయటానికి ఘనాపాఠము అనే పద్ధతి వుంది. 

అలా పాఠము చేసేవారిని ఘనాపాఠి అంటారు. 

శ్రవణం, పఠనం, మననం, స్మరణం వలన జ్ఞాతకు అతిశయముగా విషయజ్ఞానం ఏర్పడుతుంది. 

వ్యాస, కపిల సూత్రాలలో కూడా, అనేక పర్యాయాలు స్మరణము చేయవలెనని వున్నది.

అప్పుడే జ్ఞానం సిద్ధిస్తుంది. దానికే అభ్యాసాతిశయమని పేరు. 

దీనినే, తెలుగులో 'అభ్యాసం కూసు విద్య' అంటాం. 

అభ్యాసం చేస్తూ ఉంటే, ఏ విద్య అయినా అద్భుతంగా, అతిశయంగా నేర్చుకోగలం. 

వేదములో ఒకే పన్నాన్ని ఘనాపాఠి, అదే పనిగా రకరకములుగా పాఠము చేసి, ఆ పన్నములో, ఆ 

వేదములో పూర్ణజ్ఞానము సంపాదించుకోవడం లేదూ. 

బ్రహ్మండపురాణంలో, "జ్ఞానము కేవలము ధ్యానము వలననే లభిస్తుంది. జ్ఞానశరీరమే ఆత్మ,

అదే విద్య. దానికి హృదయమే నివాసము. జీవేశ్వరైక్యమును చిరకాలము అనుష్టిస్తే జ్ఞానము  

అతిశయముగా కలుగుతుంది", అన్నారు.  

కనుక జ్ఞాత ఎంత ఎక్కువగా శ్రవణం, పఠనం, మననం, స్మరణం చేస్తే జ్ఞానం కూడా అంత 

అతిశయంగా సిద్ధిస్తుంది. 

అభ్యాసము చేస్తున్న కొలదీ జ్ఞానమును పెంపొందించు, ఆ అభ్యాసాతిశయజ్ఞాత కు వందనం. 

ఓం శ్రీ అభ్యాసాతిశయజ్ఞాతాయై నమః  

991. షడధ్వాతీత రూపిణీ

శైవాగమములో పదాధ్వము, భువనాధ్వము, వర్ణాధ్వము, తత్త్వాధ్వము, కలాధ్వము, 

మంత్రాధ్వము, అనే షడధ్వాలు, అంటే ఆరు మార్గాలు వున్నాయి. 

ఈ ఆరు మార్గాల కన్నా అతీతమయినది షడధ్వాతీతరూపిణీ అయిన లలితాపరమేశ్వరి. 

వానిలో వర్ణాధ్వ, పదాధ్వ, మంత్రాధ్వములు శక్తి రూపములు. 

కలాధ్వ, తత్త్వాధ్వ, భువనాధ్వములు శివ రూపములు. 

కులార్ణవంలో, "జన్మాంతరాలలో ఈ ఆరు మార్గాలలో ఉపాసనలు చేసిన వారికి, ఈ జన్మములో 

త్రిపురసుందరీ ఉపాసన చేసే యోగం కలుగుతుంది. షణ్మతాల మార్గాలలో కూడా శుద్ధమనస్సు

 కలవారికి మాత్రమే కులజ్ఞానం లభిస్తుంది", అని చెప్పారు. 

ఆ మార్గములన్నింటి కన్నా అతీతమైనది, ఉత్తమమైనది దేవీఉపాసన. 

అందుకే ఈ నామంలో అమ్మను షడధ్వాతీతరూపిణీ అంటున్నాం. 

జ్ఞానార్ణవంలో, దక్షిణామూర్తి సంహితలో, షడధ్వములతో కూడిన శ్రీ చక్రాన్ని వాటి లక్షణములతో 

సహా వివరించారు. ఆ షడధ్వములను అతిక్రమించిన రూపము శ్రీదేవిది. 

షడధ్వములను మించిన ఉపాసనా రూపము కల, ఆ షడధ్వాతీత రూపిణి కి వందనం.   

ఓం శ్రీ షడధ్వాతీతరూపిణ్యై నమః  

992. అవ్యాజ కరుణామూర్తిః

వ్యాజము అంటే కారణము. అవ్యాజమంటే ఏ కారణమూ లేకపోవటం. భక్తుల పట్ల, అమ్మ కరుణకు 

ఏ కారణమూ అవసరం లేదు. కేవలము అమ్మ పట్ల విశ్వాసము చాలు. 

సర్వోత్కృష్టమైన అపార కరుణను చూపించే సహృదయ స్వరూపము శ్రీమాత.

అందుకే ఈ నామంలో అవ్యాజకరుణామూర్తీ అంటున్నాం. 

అమ్మ కరుణకు హద్దులు లేవు. సురాసురులనూ, మానవులనూ, జంతువులనూ అందరినీ ఒకే 

విధంగా ప్రేమించ కల కరుణాస్వరూపం. అమ్మ యొక్క కరుణా తత్త్వం గురించి సాంద్రకరుణా 

నామంలో కూడా చెప్పుకున్నాం. 

భక్తుల పట్ల, నిర్హేతుకంగా కరుణను చూపించే, ఆ అవ్యాజ కరుణామూర్తి కి వందనం. 

ఓం శ్రీఅవ్యాజ కరుణామూర్త్యై నమః  

993. అజ్ఞానధ్వాంతదీపికా

అజ్ఞానమనే ధ్వాంతములో దీపిక వంటిది అని ఈ నామంలో అమ్మ గురించి చెప్పుకుంటున్నాం. 

ధ్వాంతము అంటే అంధకారం, చీకటి. 'అజ్ఞానతిమిరాంధస్య, జ్ఞానాంజన శలాకయా' అని 

దక్షిణామూర్తి శ్లోకాల్లో వుంది. 

అజ్ఞానంలో దారి తోచక తిరుగుతున్న వారికి, అమ్మ దివిటీ వంటిది అని ఈ నామార్ధం. 

చీకటిని దీపము నాశము చేస్తుంది. జ్ఞానము అజ్ఞానాన్ని నాశము చేస్తుంది. 

భక్తుల మనస్సులలో, ఆ జ్ఞానము అనే దివ్వెను వెలిగించేది లలితాపరాభట్టారిక. 

శ్రీమద్భగవద్గీతలో, విభూతి యోగంలో, "భక్తుల పట్ల అనుకంపతో, నేనే వారి హృదయములలో 

ప్రవేశించి, చక్కగా ప్రకాశించే జ్ఞాన దీపముల చేత, అజ్ఞానము వలన జనించిన అంధకారమును 

నశింపచేస్తున్నాను" అంటాడు పరమాత్మ.   

ఆ విధంగా అమ్మ అవ్యాజకరుణామూర్తి కనుక, భక్తుల పట్ల కల అనుకంపతో, వారి లోపల వున్న,

అజ్ఞానమనే చీకట్లను తొలగించే జ్ఞానజ్యోతులను వెలిగిస్తున్నది.  

అందుకే అవ్యాజకరుణామూర్తి అయిన పరమేశ్వరి, అజ్ఞానధ్వాంతదీపిక కూడా అయింది. 

అంతఃకరణములో వున్న అంధకారమును తొలగించే జ్ఞానదీపిక, 

ఆ అజ్ఞానధ్వాంత దీపిక కు వందనం. 

ఓం శ్రీ అజ్ఞానధ్వాంతదీపికాయై నమః 

------------భట్టిప్రోలు విజయలక్ష్మి

9885010650